Om 10.30 checken we uit bij Bloomestate en nemen afscheid van eigenaar Maarten. Het zou mijn droom zijn om zo'n bedrijf te runnen.....het zal altijd een droom blijven :( De auto die we gisteren totaal bemodderd parkeerden, staat keurig gewassen voor ons klaar. Maarten zwaait ons uit na het ontbijt, zouden we hier nog ooit terugkeren? Het weer is zonnig en ca. 17 gr.
We gaan op weg naar Hermanus om nog een keer naar walvissen te kijken. En we zien ze, zeker en vast. Niet minder dan 29 soorten komen in de wateren rond Zuid-Afrika voor. Het meest algemeen is de zuidkaper. Groepen van deze soort komen elk jaar naar de beschutte baaien rond de Kaap om zich voort te planten. Een volwassen walvis weegt 5 ton!!, is zo'n 16 meter lang en kan 100 jaar worden.
Deze foto is niet door ons genomen! We hebben de walvissen wel gezien, maar alleen aan de oppervlakte
Hermanus is een leuke plaats met gezellige eettentjes en winkels. In een Engels aandoend theehuisje doen we ons te goed aan crumpets ( poffertjes), duck en cherrie pie en cheesecake.
Onderweg weer allerlei prachtige vergezichten....oh wat is dit land toch mooi. Als er onderweg mensen lopen langs de straat, betekent dit meestal dat er een township in de buurt ligt. Het blijft moeilijk om te zien, dit soort grote leefgemeenschappen. De overgrote meerderheid van de Zuid-Afrikanen leeft in townships. Bij het ochtendgloren hangt er een mist van de rook van de houtvuren waarop de vorige avond is gekookt. In sommige woningen wordt de televisie op ingenieuze wijze van stroom voorzien door auto accu's. Stromend water en elektriciteit zijn nog steeds een zeldzame luxe. Mensen moeten zich vaak wassen bij gemeenschappelijke waterkranen ( een per straat ) en gebruik maken van gemeenschappelijke toiletten van golfplaat.
Aan het eind van de middag bereiken we onze accommodatie: La Petite Ferme in Franschhoek.....oh helemaal in een bos verscholen is onze cottage. De baboons kijken nieuwsgierig naar ons.
We bereiken het huis over een smal modderig bospad dat naar boven leidt. Er zijn stukken plastic neergelegd op het modderige pad dat naar de voordeur leidt. Buiten is het ca. 10 gr, binnen is het vochtig en steenkoud. We zetten het elektrisch kacheltje (mini maatje) aan en Michael gaat als een heuse padvinder de open haard te lijf. Oh jee, de haard wil maar niet branden, de blokken hout zijn vochtig en groot. Michael loopt het natte bospad af naar de receptie, even later komen ze met tweeman sterk kijken. De open haard brandt nu even dankzij de door hen meegebrachte kleinere stukjes droog hout.
Het huis heeft een grote keuken, een bovenetage en 6 slaapplaatsen, 2 badkamers. Het contrast qua sfeer en soort accommodatie met Bloomestate is erg groot. Het is op zich hartstikke leuk om iedere keer met iets anders te worden geconfronteerd, maar ik ben het met mijn mannen eens; het is koud! Echter, de bedden en extra dekens ogen uitnodigend!....in de zomer is deze plek hemels....nu vooral koud. Hopelijk schijnt de zon morgenochtend.
Na een tijdje warm worden rijden we naar het stadje Fransschoek over het kronkelende natte pad naar beneden om te gaan eten. Een fantastische maaltijd is het gevolg in restaurant "Dutch East": echt heerlijk. Bovenmatige kwaliteit eten, gezellige bediening en een warme haard waren onze ervaringen.
Zoals altijd staat er ook nu een jongeman op straat om onze auto te "bewaken", we geven hem geld als we parkeren en ook als we wegrijden. Hij doet enorm veel moeite om ons te laten keren op de weg...wat ook zonder zijn hulp prima zou zijn gelukt, maar op deze manier hopen wij dat hij zijn toegevoegde waarde ervaart. Je ziet deze vorm van dienstverlening overal. Er blijft veel van ons eten over, de porties zijn groot. Ik vraag aan de serveerster of het gebruikelijk is om je " doggie bag" aan zo'n nightwatch te geven...aan de ene kant lijkt het onaardig om je eigen restjes af te staan, maar de serveerster bevestigt mijn gevoelens, het wordt zeker op prijs gesteld. Ze loopt naar de keuken maar het eten is al verdeeld onder het keukenpersoneel!
We bereiken onze cottage prima, ondanks de stikdonkere kronkelweg. Maken thee en steken de haard weer aan....blijft koud....we gaan naar bed! Welterusten.
